พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร วัดป่าอุดมสมพร อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร
นามเดิม
ฝั้น สุวรรณรงค์ เป็นบุตรของเจ้าไชยกุมาร (เม้า) และนางนุ้ย สุวรรณรงค์
เกิด
วันอาทิตย์ที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๔๔๒ ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๙ ปีกุน ณ บ้านม่วงไข่ ตำบลพรรณา อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร
บรรพชา
พ.ศ.๒๔๖๑ อายุ ๑๙ ปี ณ วัดโพนทอง บ้านบะทอง อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร มีท่านอาญาครูธรรม เป็นพระอุปัชฌาย์
อุปสมบท
พ.ศ.๒๔๖๒ อายุ ๒๐ ปี ณ วัดสิทธิบังคม บ้านไฮ่ อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร มีพระครูป้อง เป็นพระอุปัชฌาย์
ญัตติเป็นพระธรรมยุต
วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๔๖๘ ณ วัดโพธิสมภรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี โดยมีพระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธโล) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระรถ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมุก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ท่านมีอุปนิสัยสุขุม เยือกเย็น กว้างขวาง มีความขยันหมั่นเพียร อดทน ต่อสู่กับอุปสรรค หนักเอาเบาสู่ มีความแตกฉานในการเขียนจาร อ่านหนังสืออักษรตัวธรรม (เป็นหนังสือผูกใบลานซึ่งทานภาคอีสานใช้เรียน ในสมัยนั้น) มีความเฉลียวฉลาด กิริยามารยาทเรียบร้อย ท่านได้บูรณะวัดและซ่อมแซมกุฎิที่วัดป่าธานุนาเวง (วัดป่าภูธรพิทักษ์) จังหวัดสกลนคร และสร้างพระพุทธรูปบนหน้าผาร่วมกับพระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ และพระครูอุดมธรรมคุณ ที่สำนักสงฆ์ถ้ำพระ พ.ศ.๒๔๙๖ ท่านได้ค้นหา "ถ้ำขาม" ตามนิมิต ท่านจำพรรษา ณ วัดป่าอุดมสมพร อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร ตั้งแต่พรรษาที่ ๔๐-๕๒ เป็นต้นมา (พ.ศ.๒๕๐๗ - ๒๕๑๙)
มรณภาพ
วันที่ ๔ มกราคม ๒๕๒๐ ณ วัดป่าอุดมสมพร อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร สิริอายุได้ ๗๗ ปี ๔ เดือน ๑๕ วัน ๕๒ พรรษา
ข้อมูลอ้างอิง : http://sukkho.com/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น